Pierwszą podstawową zasadą we freestyle’u jest to że każdy zawodnik jest oceniany na tych samych zasadach, niezależnie od tego czy są to juniorzy, profesjonaliści czy też amatorzy. Sędzia freestylowy ocenia tylko sam przejazd i na tym się koncentruje.
Niedopuszczalne jest aby sędzia podwyższał noty zawodnikowi za to że jest fajnie ubrany albo za to że go lubi. Takie działania są niedopuszczalne. Podczas przejazdu zawodnika sędzia musi być mocno skoncentrowany po to by nie popełnić błędu i należycie ocenić wszystkie elementy. A dobrze wiemy, że podczas wykonywania ewolucji wszystko bardzo szybko się dzieje.
Niezbędnym narzędziem sędziego jest Memory Board – pozwala on na bieżąco notować oceny poszczególnych trików. Każdy z sędziów a jest ich pięciu ( SA, R, A, 2 x OI) dysponuje 10-cio stopniową skalą punktów z jednym miejscem po przecinku.
STANDART AIRS (SA)
Zadaniem sędziego SA jest ocena wszystkich skoków bez obrotów czyli wszelkiego rodzaju grabiki, handplanty poniżej 360 oraz liptricki poniżej 360. Sędzia ten zwraca szczególną uwagę na: trudność, różnorodność tricków oraz na wykonanie danego triku. Upadki nie są brane pod uwagę a podparcia i zatrzymania są traktowane jako złe wykonanie triku.
Kryteria:
Do grupy Standart Airs zaliczane są wszystkie skoki (AIR) oraz triki poniżej 360. Można je podzielić na kilka podgrup:
-skoki proste
-air to fakie(lądowanie tyłem)
-fakie to forward (wyskakiwanie fakie, lądowanie normal)
-alley oop (obrót o 180 w góre pipe’u)
– handplanty (poniżej 360)
– liptriki
Jeżeli zawodnik chce uzyskać wysokie noty od tego sędziego to powinien wykonać triki z większości tych podgrup, triki powinny być dobrze wykonane tzn. graby powinny być solidnie łapane i jak najdłużej przytrzymane. Ważna jest również sylwetka, odpowiednie wygięcie ciała które powinno być płynne. Lądowanie powinno być płynne i pewne.
ROTATION (R)
Sędzia R ocenia wszystkie triki z obrotami. W tej grupie trików znajdują się obroty poziome (spins) oraz obroty pionowe takie jak salta i tzw. hybrydy czyli połączenie obrotów poziomych z pionowymi. Sędzia R zwraca uwagę na trudność i różnorodność trików z tej grupy. Wszelkiego rodzaju upadki oraz niestabilności brane są do końcowej noty.
Kryteria:
Oceniane są wszystkie triki z obrotami powyżej 360. Ważne jest to aby wykonywać triki różnorodne i trudne bo to znacznie podnosi ocenę. Obroty powinny być wykonywane płynnie i powinny być w pełni kontrolowane.
AMPLITUDE (A)
Sędzia A ocenia energie i dynamizm całego przejazdu który widoczny jest po wysokości wykonywanych trików. Do obowiązków tego sędziego należy ocena wysokości wykonanego triku i za każde 30cm wysokości skoku ponad krawędź pipu sędzia ten przyznaje po 1 pkt. Po przejeździe punkty te są sumowane ,a ich suma jest dzielona przez ilość wykonanych skoków. Minimalna liczba skoków to 4.
Kryteria:
Ocena skoków w tej kategorii jest prosta, ale wymaga umiejętności obserwacji. Sędzia musi trafnie ocenić na jakiej wysokości znajduje się zawodnik. Wysokość skoku oceniana jest na podstawie położenia środka ciężkości zawodnika. Sędzia ten nie ocenia żadnych liptrików oraz handplantów tylko skupia się na wysokości i wykonuje stosowne obliczenia na kalkulatorze.
OVERALL IMPRESSION (OI)
Sędziowie OI bo jest ich dwóch oceniają przejazd jako całość. Sędziowie ci oceniają ogólne wrażenie z przejazdu oraz rutynę. Nie oceniają oni stylu ale zwracają uwagę na cały przejazd czyli powiązanie jakości z trudnością oraz różnorodnością trików. Sędziowie oceniają podjęte ryzyko, sekwencje trików, innowacje wprowadzone przez zawodnika, ubiór, sprzęt. Upadki i niestabilności brane są pod uwagę.
Kryteria:
Sędziowie zwracają uwagę na wysokość ,trudność ,różnorodność (kombinacje skoków prostych oraz obrotów na obu ścianach pipe’u),umiejętność jazdy w rynnie oraz wykonanie każdego triku. Szczególnie ważne są tutaj sekwencje trików np wykonanie dwa razy pod rząd 720 jest o wiele wyżej oceniane niż wykonanie tych trików osobno.
Odejmowanie punktów za upadki:
2,0 – 2,5 poważny upadek lub całkowite zatrzymanie;
1,0 – 2,0 mniejszy upadek, kontakt ciała ze śniegiem;
0,5 – 1,0 ruchy rękami w celu utrzymania równowagi oraz podparcia rękami;
0,1 – 0,5 niestabilności ciała, płaskie lądowanie, opuszczenie skoku, przyhamowanie przed skokiem;